[1]- "الشّهرُ شَهری وَالْعبدُ عبْدی وَالرَّحمَةُ رَحْمَتی، فَمَن دَعانی فی هَذاَالشَّهر اَجِبْتُهُ وَ مَن سَأَ لَنی اَعطَیتُهُ وَمَن اسْتَهْدانی هَدَیتُهُ وَجعَلْتُ هَذَاالشَّهرَ حَبْلاً بَینی وَ بَینَ عِبادی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَی": بحارالانوار، ج 95، ص 377.

[2]- "رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ یصُبُّ اللَّهُ فِیهِ الرَّحْمَةَ عَلَی عِبَادِه": بحارالانوار، ج 93، ص 366.

[3]- "هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ ... لَا یقَارِبُهُ شَی ءٌ مِنَ الشُّهُورِ حُرْمَةً وَ فَضْلًا عِنْدَ اللَّهِ": بحارالانوار، ج 94، ص 26.

[4]- "لَا تَغْفُلُوا عَنْ لَیلَةِ أَوَّلِ جُمُعَةٍ مِنْهُ فَإِنَّهَا لَیلَةٌ تُسَمِّیهَا الْمَلَائِكَةُ لَیلَةَ الرَّغَائِبِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ إِذَا مَضَى ثُلُثُ اللَّیلِ لَا یبْقَى مَلَكٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ یجْتَمِعُونَ فِی الْكَعْبَةِ وَ حَوَالَیهَا وَ یطَّلِعُ اللَّهُ عَلَیهِمْ فَیقُولُ لَهُمْ یا مَلَائِكَتِی سَلُونِی مَا شِئْتُمْ فَیقُولُونَ یا رَبَّنَا حَاجَتُنَا إِلَیكَ أَنْ تَغْفِرَ لِصُوَّامِ رَجَبٍ فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ فَعَلْتُ ذَلِكَ": وسائل‌الشیعه، ج 8، ص 98.

[5]- در این روز شریف عبادات مخصوصی سفارش شده و به عامِلان این اعمال بشارت استجابت دعاهاشان – هر حاجت مشروعی که باشد – داده شده است. به عنوان نمونه امام صادق ^{علیه السلام} می‌فرمایند: "یَوْمُ سَبْعَةٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ نُبِّئَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ مَنْ صَلَّى فِیهِ أَیَّ وَقْتٍ شَاءَ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ رَكْعَةً ... ثُمَّ یَقُولُ اللَّهُ اللَّهُ رَبِّی لَا أُشْرِكُ بِهِ شَیْئاً أَرْبَعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ یَدْعُو فَلَا یَدْعُو بِشَیْ‏ءٍ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَهُ فِی كُلِّ حَاجَةٍ الّا أن یَدعُوَ فِی جَائِحَةِ قَومٍ اَو قَطیعَةِ رَحِمٍ" یعنی: در روز بیست و هفتم ماه رجب که روز مبعث رسول خداست، هرکس در هر وقت آن روز دوازده رکعت نماز بخواند (با کیفیتی که امام ^{علیه السلام} در همین روایت توضیح می‌دهند) بعد چهار مرتبه این جمله را بگوید «اللَّهُ رَبِّی لَا أُشْرِكُ بِهِ شَیْئاً» (الله، مالک و پرورش دهنده‌ی من است و هیچ چیز را شریک او نمی‌گیرم) سپس دعا کند، این‏طور نیست که دعایی کند مگر اینکه به اجابت می‏رسد؛ نسبت به هر حاجتی که داشته باشد جز آنکه برای عده‌ای طلب مصیبت نماید یا جدایی از خویشاوند (قطع رحم) بخواهد: وسائل‌الشیعه، ج 8، ص 110.

[6]- "... شَهْرٌ شَرِیفٌ وَ هُوَ شَهْرِی ... إِنَّمَا سُمِّی شَعْبَانَ لِأَنَّهُ تَتَشَعَّبُ فِیهِ أَرْزَاقُ الْمُؤْمِنِینَ ...": بحارالانوار، ج 94، ص 69.

[7]- "تتزینُ السّماواتُ فی كلِّ خمیسٍ من شَعبان فتقولُ الملائكةُ: إلَهنا اغفِرْ لِصائِمیه وأَجِب دُعاءَهم، فمَن صلَّى فیه ركعتَین، ... قضى اللهُ له كلّ حاجةٍ من أمرِ دِینِه ودُنیاه": وسائل‌الشیعه، ج 8، ص 104.

[8]- "هِیَ أَفْضَلُ لَیْلَةٍ بَعْدَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ فِیهَا یَمْنَحُ اللَّهُ تَعَالَى الْعِبَادَ فَضْلَهُ وَ یَغْفِرُ لَهُمْ بِمَنِّهِ فَاجْتَهِدُوا فِی الْقُرْبَةِ إِلَى اللَّهِ (تعالى) فِیهَا، فَإِنَّهَا لَیْلَةٌ آلَى اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا یَرُدَّ سَائِلًا لَهُ فِیهَا مَا لَمْ یَسْأَلْ مَعْصِیَة ... فَاجْتَهِدُوا فِی الدُّعَاءِ وَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ": بحارالانوار، ج 94، ص 85.

[9]- امام صادق ^{علیه السلام} می‌فرمایند: "غُرَّةُ الشُّهُورِ شَهْرُ الله شَهْرُ رَمَضان و قَلْبُ شَهرِ رَمَضان لَیْلَةُ الْقَدْرِ" یعنی: برجسته ترین ماه‌ها، ماه رمضان است و قلب ماه رمضان، شب قدر است: بحارالانوار، ج 94، ص 11.

[10]- رسول خاتم می‌فرمایند: «هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ»: بحارالانوار، ج 93، ص 340. ؛ و می‌فرمایند: "ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه" یعنی: درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد: بحارالانوار، ج 93، ص 344. ؛ امام صادق ^{علیه السلام} نیز می‌فرمایند: " نِعْمَ الشَّهْرُ رَمَضانُ کانَ یُسَمّی عَلی عَهْدِ رَسُولِ اللّهِ الْمَرْزُوقُ" یعنی: چه خوب ماهی است ماه رمضان؛ ماهی که در زمان پیامبر ماه «پر برکت» نامیده شد: بحارالانوار، ج 93، ص 372.

[11]- امیر مومنان می‌فرمایند: "عَلَیکمْ فی شَهْرِ رَمَضانَ بِکثْرَةِ الإسْتِغْفارِ وَ الدُّعاءِ، فَأمَّا الدُّعاءُ فَیدْفَعُ الْبَلاءَ عَنْکمْ وَ أمَّا الإسْتِغْفارُ فَتُمْحی بِهِ ذُنُوبُکمْ" یعنی: بر شما باد که در ماه رمضان زیاد دعا و استغفار کنید، که دعا بلا را از شما دور می‌سازد و طلب مغفرت و آمرزش گناهان شما را پاک می‌گرداند: بحارالانوار، ج 93، ص 378.

[12]- "یقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِی كُلِّ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ هَلْ مِنْ سائِلٍ فَأُعْطِیهُ سُؤْلَه هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَه": بحارالانوار، ج 93، ص 338.

[13]- "لا ترد دعوة الصائم": بحارالانوار، ج 93، ص 256. ؛ امام صادق ^{علیه السلام} نیز می‌فرمایند: "دعوة الصائم تستجاب عند افطاره" یعنی: دعای شخص روزه‌دار هنگام افطار مستجاب می‌شود: بحارالانوار، ج 93، ص 315.

[14]- بنگرید به پاورقی شماره 9.

[15]- به عنوان نمونه بنگرید به روایات بحارالانوار، ج 95، ص 168.

[16]- امام صادق ^{علیه السلام} می‌فرمایند: "تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعاءِ ما اَحْبَبْتَ وَاجْتَهِدْ فَاِنَّهُ (یَوْمَ عَرَفَةَ) یَوْمُ دُعاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ" یعنی: [در روز عرفه] هر دعایی که دوست‌‌داری برای خود بخوان و در دعا کردن بکوش که آن روز، روز دعا و درخواست است: وسائل‌الشیعه، ج 13، ص 538.

[17]- امام صادق ^{علیه السلام} می‌فرمایند: "مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ إِلَی قَابِلٍ إِلَّا أَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ": وسائل‌الشیعه، ج 10، ص 305.

[18]- "اَ مَا عَلِمتَ إذَا كانَ عَشِیةُ عَرَفَةَ ینَزِّلُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ مَلائِكَةَ اِلَی السَّماءِ الدُّنْیا ثُمَّ یقوُلُ انظُروُا إلى عِبادی أتَونِی شُعثاً غُبراً، ... اُشهدوا أنَّ حقّاً عَلَی أن اُجیبَهُم الیوم": بحارالانوار، ج 96، ص 254.

[19]- امیر مومنان می‌فرمایند: "لَا عَرَفَةَ إِلَّا بِمَكَّةَ وَ لَا بَأْسَ بِأَنْ یَجْتَمِعُوا فِی الْأَمْصَارِ یَوْمَ عَرَفَةَ یَدْعُونَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ": وسائل‌الشیعه، ج 13، ص 561.

[20]- "وَیْحَکَ أَ غَیْرَ اللَّهِ تَسْأَلُ فِی هَذَا الْیَوْمِ إِنَّهُ لَیُرْجَى لِمَا فِی بُطُونِ الْحَبَالَى فِی هَذَا الْیَوْمِ أَنْ یَکُونَ سَعِیداً": وسائل الشیعه ، ج 13، ص 555.

[21]- امیر مومنان می‌فرمایند: "إغتَنَموا الدّعاء عِندَ خَمسة مَواطِن: عِندَ قِراءة القُرآن، وَ عِندَ الأذان، وَ عِندَ نُزولِ الغَیث وَ عِندَ التَقاء الصَفّین لِلشهادة وَ عِند دَعوة المَظلوم، فَإنها لَیسَ لَها حِجابٌ دونَ العَرش" یعنی: پنج موقع را برای دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع نزول باران و برف، موقع تلاقی دو صف حق و باطل در کارزار در راه خدا، موقع ناراحتی و آه كشیدن مظلوم. در این زمان ها مانعی برای استجابت دعا نیست: بحارالانوار، ج 90، ص 343. ؛ و نیز می‌فرمایند: "تُفَتَّحُ لَكُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ فِی خَمْسِ مَوَاقِیتَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیثِ وَ عِنْدَ الزَّحْفِ وَ عِنْدَ الْأَذَانِ وَ عِنْدَ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ وَ مَعَ زَوَالِ الشَّمْسِ وَ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ" یعنی: درهای آسمان، برای شما در پنج موقع باز می‌شوند: هنگام ریزش باران و برف، هنگام جهاد [و نبرد در راه خدا]، هنگام اذان، هنگام قرائت قرآن، هنگام ظهر (زوال خورشید) و زمان طلوع فجر: بحارالانوار، ج 90، ص 344.

[22]- بنگرید به پاورقی شماره 21.

[23]- بنگرید به پاورقی شماره 21.

[24]- بنگرید به روایت "إغتَنَموا الدّعاء عِندَ خَمسة مَواطِن ..." در پاورقی شماره 21.

[25]- امام صادق ^{علیه السلام} می‌فرمایند: "ما یمنَعُ اَحَدَكُم اِذا دَخَل عَلَیهِ غَمٌّ مِن غُمُومِ الدُّنیا اَن یتَوَضَّاَ ثُمَّ یدخُلَ مَسجِدَهُ وَ یركَعَ رَكعَتَینِ فَیدعُوَ اللّه فیهِما؟ اَما سَمِعتَ اللّه یقُولُ: «وَاستَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ»؟" یعنی: چه مانعی دارد كه هر گاه کسی از شما گرفتار غصه‌ای از غصه‌های دنیا باشد، وضو بگیرد و به سجده‌گاه خود (محلی که در آن نماز می‌خواند) برود و دو ركعت نماز گزارد و در آن دعا كند؟ مگر نشنیده‌اى كه خداوند مى‌فرماید: «از صبر و نماز کمک بگیرید»؟: بحارالانوار، ج 88، ص 341.

[26]- "ما یَقفُ احدٌ علی تلک الجبال بَرٌّ وَ لافاجرٌ اِلاّ استجابَ الله له فَاَمّا البَرُّ فَیستجابُ لَه فی اخِرَتِهِ وَدنیاه، وَاَمّا الفاجرُ فَیُسْتَجابُ لَهُ فی دُنْیاه": وسائل الشیعه، ج 11، ص 160.

[27]- "مَا دَعَا فِیهِ مَکْرُوبٌ بِمَسْأَلَةٍ فِی حَاجَةٍ مِنَ الْحَوَائِجِ إِلَّا أَجَابَهُ اللَّهُ وَ فَرَّجَ عَنْهُ کُرْبَتَه": بحارالانوار، ج 97، ص 404.

[28]- "بِالکوفةِ مَسجِدٌ یُقالَ لَهُ مَسجِدُ السَّهلَةِ ... مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ قَطُّ فَصَلَّى فِیهِ بَیْنَ الْعِشَاءَیْنِ وَ دَعَا اللَّهَ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ کُرْبَتَه ": بحارالانوار، ج 97، ص 439 و 440.

[29]- "إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَاجْعَلْ قَبْرَ النَّبِی ... اسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ وَ ارْفَعْ یدَیكَ وَ اسْأَلْ حَاجَتَكَ فَإِنَّكَ أَحْرَى أَنْ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ": بحارالانوار، ج 97، ص 151.

[30]- "إنَّ اَبْوَابَ السَّماءِ لَتُفَتَّحُ عِنْدَ دُعاءِ الزَائِرِ لأمیرِالمُؤمنینَ فَلا تَکُنْ عَنِ الخَیرِ نَوَّاماً": وسائل الشیعه، ج 14، ص 380.

[31]- "أَنَّ لِلَّهِ تَعَالَى بِقَاعاً یسْتَجَابُ فِیهَا الدُّعَاءُ فَتِلْكَ الْبُقْعَةُ مِنْ تِلْكَ الْبِقَاعِ": وسائل الشیعه، ج 14، ص 537.

[32]- "إِنَّ الرَّجُلَ لَیخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَینِ ع فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ ثُمَّ لَمْ یزَلْ یقَدَّسُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى یأْتِیهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ: عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِكَ؛ اُدْعُنِی أُجِبْكَ؛ اُطْلُبْ مِنِّی أُعْطِكَ، سَلْنِی حَاجَةً أقضیها لَكَ": وسائل الشیعه، ج 14، ص 420 و 421.

[33]- "لَا دَعَا عِنْدَهُ أَحَدٌ دَعْوَةً إِلَّا اسْتُجِیبَتْ لَهُ عَاجِلَةً وَ آجِلَة": وسائل الشیعه، ج 14، ص 538. ؛ و نیز می‌فرمایند: "مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ لِلَّهِ وَ فِی اللَّهِ أَعْتَقَهُ مِنَ النَّارِ وَ آمَنَهُ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهُ" یعنی: اگر کسی برای خدا و در راه خدا، قبر امام حسین را زیارت کند، خدا او را از آتش جهنم می‏رهاند و خداوند او را از زاری بزرگ (یعنی ترس قیامت) ایمن می‏سازد. [زائر امام حسین] هیچ حاجتی از خواسته‏های مادی و معنوی‏اش را تقاضا نمی‏کند، مگر اینکه خدا به او می‏دهد: وسائل الشیعه، ج 14، ص 499.

[34]- "مَنْ کَانَتْ لَهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ حَاجَةٌ فَلْیَزُرْ قَبْرَ جَدِّیَ الرِّضَا بِطُوسَ وَ هُوَ عَلَى غُسْلٍ وَ لْیُصَلِّ عِنْدَ رَأْسِهِ رَکْعَتَیْنِ وَ لْیَسْأَلِ اللَّهَ تَعَالَى حَاجَتَهُ فِی قُنُوتِهِ فَإِنَّهُ یَسْتَجِیبُ لَهُ": بحارالانوار، ج 99، ص 49.