امام حسین در کلام شاعر زرتشتی

نویسنده: توران شهریاری

«توران شهریاری (بهرامی)» شاعر برجسته زرتشتی متولد 1310 هجری شمسی در کرمان است. وی پس از اخذ دیپلم ادبی، به تحصیل حقوق پرداخت. در سال 1334در رشته حقوق قضايي از دانشگاه حقوق تهران و در سال 1347 در رشته حقوق جزا از دانشگاه شهيد بهشتي (ملي سابق) فارغ‌التحصيل شد. وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال ۱۳۳۲ شمسی آغاز کرد و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت.

اشعار «توران شهریاری» بیشتر دارای مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی است که به طور ساده و تا حد امکان روان سروده شده‌اند. شعر زیر، نمونه‌ای از سروده‌های این شاعر زرتشتی درباره‌ی امام حسین ^{علیه السلام} است:

زِ جـان گذشت که حـق باز در جهان مانَـد           نـدای حـق طلبـی گـرم و جـاودان مانَـد

که مرگ در ره حـق، آرمـان زندگـی است           بزیر بار سـتم زندگی چو بنـدگی است

گذشت بهر حقیقت زخویش و خویشاونـد          بـراه حـق، بگـذشـت از بــرادر و فـرزنـد

سـرود نـاب‌تـریـن شـعـر اسـتـقـامـت را              حمـاسـه هـمـه یـاران راسـت قامـت را

که بهـر مـردم، مظلـوم و تشنه باران شد           اثـر گـذارتـریـن شـعــر روزگــاران شــد

حسـین، سـرخ‌تـریـن لالـه بـهـاران اسـت           خـروش تنــدر و فــریـاد روزگـاران اسـت

بیـارمـیده اگــر جسـم لالـه‌گـون حسیـن            هنوز در رگ، جاری است خون حسین[1]

• < قبلی
• بعدی >