محتوا جهت برگزاری جشن میزهای غدیر؛ نمونه 1

نویسنده: زهرا مرادی

عنوان میز (غرفه) اول: بزرگترین جشن خلقت

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة الطاهرین

سلام؛ خیلی خوش آمدید به جشن ما؛ عیدتان مبارک باشد؛ ان شاءالله که امروز بهترین عیدی‌ها را از دست رسول رحمت و امیر مومنان بگیرید.

من و دوستانم تلاش کرده‌ایم لحظات خوب و پرباری را در جشن غدیر برایتان ایجاد کنیم و امیدوارم همگی دست پر از این مجلس که مزیّن به نام امیر مومنان هست، بیرون بروید. صحبت های ما در سه بخش و در قالب جشن میزها خدمت تان ارائه می شود. در این بخش یا در واقع در غرفه‌ی اول، می‌خواهیم درباره‌ی بزرگی و شرافتِ این روز صحبت کنیم.

عید غدیر، در بین همه‌ی عیدها و جشن‌ها و روزهای شاد خدا، بزرگترین و مهمترین عید است. «عیدُ اللهِ الأکبر» است. از عید فطر و قربان و مبعث و میلاد رسول رحمت و نیمه شعبان و هر روز قشنگ دیگری، مهمتر و بزرگتر است.

این حرف من و امثال من نیست؛ کلام حجت خداست. یک نفر از امام صادق ^{علیه السلام} می‌پرسد آیا عیدی بالاتر از عید فطر و قربان و عرفه هست؟ امام پاسخ می‌دهند بله؛ بالاترین و بزرگترین و شریف‌ترین اعیاد، روز غدیر هست.[1] می‌فرمایند غدیر، عیدالله الاکبر است.[2]

ولی، چرا؟! چه اتفاقی در این روز افتاده که حتی از مبعث رسول رحمت هم بالاتر است؟

{سخنران، ضمن مدیریت زمان، به پاسخ های چند نفر از مهمانان گوش می‌دهد و سپس موضوع را به این صورت جمع بندی می‌کند:}

از عزیزانی که پاسخ دادند، ممنونم. اگر بخواهم صحبت دوستان را جمع بندی و کامل کنم باید بگویم: در این که رسول رحمت، گل سرسبد خلقت هستند و همه‌ی انبیاء و اولیاء مشتاق تولد و آغاز رسالتشان بودند و بشارت آمدنشان را به مردم داده بودند، شکی نیست. اما اگر همه‌ی آن چشم انتظار بودن‌ها و بشارت ها، به عمر 63 ساله‌ی پیامبر محدود می‌شد، فایده‌اش چه بود؟

آیا واقعا در طول 23 سالی که از بعثت تا وفات پیامبر گذشت، مردم همه‌ی چیزهایی را که برای خوشبختی و هدایت‌شان لازم داشتند، از پیامبر یاد گرفته بودند؟ تکلیف مردمی که بعد از پیامبر به دنیا می‌آمدند، چه می‌شد؟ حتما سوال‌های زیادی داشتند که جواب درستش را فقط کسی که از طرف خدا انتخاب و تایید شده بود‌ می‌دانست. نسل‌های بعد، کسی را نیاز داشتند که با همان مهربانیِ پیامبر، با همان صبر و حوصله، با همان علم و عقل، پدرانه بر سرشان دست بکشد و قدم به قدم همراه‌شان شود تا به خوشبختی برسند.

اگر با رفتن پیامبر، دسترسیِ مردم به علم و هدایت و کمالات ایشان از بین‌ می‌رفت، نه تنها همه‌ی زحمات حضرت محمد (ص)، بلکه همه‌ی زحمات همه‌ی 124000 پیامبر بی‌نتیجه‌ می‌ماند.

اینجاست که اهمیت ویژه‌ی روز غدیر معلوم‌ می‌شود.

در چنین روزی خداوند مهربان این مژده را به مردم داد که: برای مردمِ همه‌ی زمان‌ها، تا قیام قیامت افرادی را در نظر گرفته و انتخاب کرده که با همان مهربانی، با همان شجاعت، با همان علم و عقلِ پیامبر، در کنار مردم باشند و آنها را به سمت خوشبختی در این جهان و رسیدن به بهشت در آن جهان راهنمایی کنند.

در روز عید غدیر، این خبر خوشحال کننده به مردم رسید که: بعد از پیامبر، خدای مهربان آنها را بدون یک پدر دلسوز رها‌ نمی‌کند. بلکه مردمِ هر زمانی یک پدر دلسوز و مهربان، یک راهنما، یک امام دارند که اگر به او مراجعه کنند، دست خالی بر‌ نمی‌گردند.

در این روز، پیامبر نه تنها حضرت علی را به عنوان جانشینِ بعد از خودشان معرفی کرد و فرمود بعد از من سرپرست شما، پدر شما، باب هدایت شما، کلید بهشت شما، ... علی بن ابیطالب است؛ بلکه 11 فرزند از نسل امیر مومنان را هم به امر خدا به عنوان هدایتگران بعدی معرفی کرد.

در آن روز مهم، پیامبر به همه اعلام کرد مطالب مهمی باقی مانده که فرصت نشده به آنها بپردازند اما جای نگرانی نیست؛ چراکه همه‌ی علم پیامبر در علی بن ابیطالب جمع است و به امر خدا سرپرستیِ مردم پس از رسول خاتم به امیر مومنان‌ می‌رسد و بعد از ایشان به فرزندشان حسن و سپس به حسین و بعد، به 9 فرزند از نسل حسین که آخرین‌شان مهدی است.

اگر غدیر نبود، فایده‌ی عیدهای دیگر چه بود؟ فایده‌ی عید مبعث چه بود وقتی خداوند خودش‌ می‌فرماید ای پیامبر اگر پیام غدیر را به مردم نرسانی، رسالتت را که برایش مبعوث شده‌ای انجام نداده‌ای؟![3]

دعوت می‌کنم در غرفه‌ی بعدی، با ادامه‌ی بحث همراه‌مان باشید:

میز (غرفه) دوم: دعای پیامبر در حق شما

پخش کلیپ «پیام غدیر»

سلام. من هم این عید بزرگ را خدمت همه‌ی تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم به برکت این روز و به حق امیرالمومنین گره‌های زندگی همه‌ی مردم دنیا خصوصا مهمانان گرامی این جشن باز شود.

با توجه به صحبت‌های غرفه‌ی قبل و کلیپی که دیدیم، متوجه شدیم مراسم غدیر، فراتر از این بود که پیامبر، دست امیر مومنان را بالا ببرند و با یک جمله‌ی «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» حرفشان تمام شود و بعد هر کس پیِ زندگی‌اش برود. صحبت‌های پیامبر حدود سه ساعت طول می‌کشد. در این سه ساعت، نه تنها حضرت علی (ع)، بلکه امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و نُه فرزند از نسل امام حسین (ع) به عنوان جانشینانِ بعد از پیامبر به مردم معرفی می‌شوند. بخش مهمی از صحبتهای پیامبر در خطابه‌ی غدیر، به امام زمانِ من و شما یعنی حضرت مهدی (ع) اختصاص داشته است. پیامبر، به اسم، امام ما را به عنوان دوازدهمین جانشین معرفی می‌کنند و درباره‌ی اینکه در زمان ظهور ایشان چه اتفاق‌هایی می‌افتد، صحبت می‌کنند. بعد از معرفی هر دوازده امام، از مردم می‌خواهند قول بدهند به حرف این دوازده جانشین گوش بدهند و با آنها دشمنی نکنند. بعد، پیامبر یک دعا و یک نفرین می‌کنند!

می فرمایند «اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ و عادِ مَنْ عاداهُ» خدایا؛ هرکس با جانشینیت دوستانه رفتار کرد، تو هم با او دوست باش و هر که با جانشینت دشمنی کرد، تو هم با او دشمن باش. «وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» هرکس جانشینت را یاری کرد، تو هم او را یاری کن و هرکس او را به فراموشی سپرد و خوارش کرد، تو هم او را فراموش و خوار گردان.

یک سوال! آیا این صحبت پیامبر فقط درباره‌ی مردمِ زمان امیرالمومنین بوده یا همه‌ی مردم را تا قیام قیامت شامل می‌شود؟               جواب: درباره‌ی همه بوده. چون شرط نگذاشته‌اند و اتفاقا بارها در خطبه‌ی غدیر می‌فرمایند این حرفهایی که می‌زنم حجت است بر هر کسی که این صحبتهای من به او می‌رسد. حاضران به غایبان و پدران به پسران بگویند تااا قیام قیامت!

پس من و شما هم که پیام غدیر به گوش‌مان رسیده و می‌دانیم خداوند برای عصر ما هم جانشین و هدایتگری معرفی کرده، مشمول آن درخواست پیامبر می‌شویم. درخواست ایشان از خدا چه بود؟ «اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ و عادِ مَنْ عاداه ؛ وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ»

حالا به من بگویید ببینم دعای پیامبر، درخواست پیامبر در درگاه الهی مستجاب است یا نیست؟    بله؛ مستجاب است.

کدام‌مان دوست نداریم دعای قشنگ پیامبر در حق‌مان مستجاب شود؟ این که خدایا؛ هرکس با امام زمان، دوستی کرد، هرکس امام زمانش را یاری کرد، تو هم دوست و یاورش باش.             

به این فکر کنیم که کسی که خدا، هوایش را داشته باشد، کسی که خدا کمک کارش باشد، در زندگی چه کم دارد؟ ...

پس اگر می‌خواهید مشمول دعای پیامبر قرار بگیرید و نه خدای نکرده مشمول نفرین ایشان، راه، روشن و مشخص است. دوستی و نصرت امام زمان ^{عج الله تعالی فرجه الشریف}!

همکارم در غرفه‌ی آخر، منتظر حضور گرم و پربرکت تان است.

میز (غرفه) سوم: یاریِ آخرین وارث غدیر

سلام. امیدوارم تا اینجا از برنامه‌های جشن استفاده کرده باشید. در این غرفه، می‌خواهیم ببینیم چگونه می‌توانیم به آخرین وارث غدیر، یعنی امام زمان کمک کنیم و مشمول دعای پیامبر شویم.

اساسا برای امامی که در غیبت هستند، چه کمکی از دست من و شما ساخته است؟

قویا توصیه می‌کنم کتاب «غربت، نصرت، مراجعه» را مطالعه بفرمایید. در این کتاب راههای نصرت امام زمان به تفصیل بیان شده. اما الان با توجه به زمان اندکی که برایمان باقی مانده، ببینیم هر کدام از ما، در جایگاهی که هستیم، چگونه می‌توانیم امام زمان خود را یاری کنیم.

قبل از این که جوابهای دوستان را بشنویم، این تذکر را بدهم که همین که ما به یاد امام باشیم، ولو با یک سلام صبحگاهی که از روی ارادت به امام زنده‌ی زمان‌مان می‌دهیم، چون ایشان از غربت بیرون می‌آیند، می‌تواند یک نوع کمک به امام محسوب شود. حالا اگر این سلام دادن را به فرزندم هم یاد دهم، اگر راهی پیدا کنم که به دوستم هم سرایت کند، نصرتش ویژه‌تر می‌شود. اگر در محل کارم، حالا تعمیرگاه باشد یا مطب یا آموزشگاه، ...، روز میلاد امام زمان یا روز غدیر، یک پرچم نصب کردم، یک ریسه روشن کردم، یک ظرف شکلات روی میز قرار دادم و یاد امامم را در دلها زنده کردم، خودش نصرت محسوب می‌شود. دیگر چه؟ مثلا شما به عنوان مادر خانواده چطور می‌توانید به امام زمان کمک کنید؟ ... شغل شما چیست؟ به عنوان یک خیاط، یک نانوا، یک آشپز، ... چطور می‌توانید به امام زمان کمک کنید؟ لازم نیست حتما یک کار شاق و بزرگ و دور از دسترس باشد. از کارهای کوچک و دم دستی، شروع کنیم، ان شاءالله خداوند رزق نصرت‌مان را بیشتر و بیشتر می‌کند.

راههای پیشنهادی نصرت امام زمان:

-    به عنوان کسی که دیگران او را دوستدار اهل بیت و امام زمان می‌شناسند، تلاش کنیم زینت امام زمان‌مان باشیم. در رفتار با دیگران، صداقت، مدارا، احترام، امانتداری، حق پذیری، مهربانی، خیرخواهی، ... داشته باشیم.

-    به عنوان پدر خانواده، اگر قرار است وسیله‌ای برای فرزندمان تهیه کنیم که خوشحالش می‌کند، اگر لباسی قرار است بخریم، اگر برنامه‌ی رستوران رفتن داریم، در روز غدیر یا نیمه شعبان انجام دهیم و به فرزندمان بگوییم، این عیدیِ غدیر / نیمه شعبان است. این کارها باعث می‌شود محبت و ارادتی که نسبت به اهل بیت دارد، بیشتر و بیشتر شود.

-    به عنوان مادر خانواده، در عید غدیر / نیمه شعبان غذایی را برای خانواده تهیه کنیم که بیشتر دوست دارند.

-    به عنوان پزشک، به بیمارمان یادآوری کنیم برای ظهور امام زمان دعا کند، چون او که بیاید، همه‌ی بیماری‌ها خوب می‌شود. می‌توان تابلویی با همین تذکر در مطب نصب کرد.

-    به عنوان یک کارمند، به نیت رضایت امام زمان، کار ارباب رجوع را درست و به موقع انجام دهیم.

-    به عنوان یک مدیر، می‌توانیم به مناسبت عید غدیر یا نیمه شعبان به کارکنان‌مان عیدی بدهیم و در عوض از ایشان بخواهیم برای سلامتی و ظهور امام زمان مان دعا کنند.

-    به عنوان یک همسایه، می‌توانیم جشنی به مناسبت غدیر یا نیمه شعبان برگزار کنیم و اعضای ساختمان را به آن دعوت کنیم.

-    به عنوان آرایشگر، می‌توانیم به مشتریان خود در روز عید، تخفیف بدهیم.

-    به عنوان معلم، می‌توانیم از مهربانی‌های امام زنده‌ی زمان، از اینکه از هر پدر و مادری برای ما دلسوزترند، صحبت کنیم. (از محتواهای مهدوی کودک و نوجوان مثل درسنامه‌ی «سه شنبه های مهدوی» که در همین سایت موجود است، می‌توان کمک گرفت)

-    کتاب «غربت، نصرت، مراجعه» را مطالعه کنیم و بعد، کتاب را به یکی از دوستانمان هدیه دهیم تا او هم بتواند در این مسیر گام بردارد.

بیعتنامه

می‎توان یک برگه‌ی بیعت با امام زمان تهیه کرد و مهمانان با ثبت اثر انگشت خود، با امام زمان‌شان تجدید بیعت کنند.

متن پیشنهادی برای بیعت نامه:

امام زمانم، مهدی جان

با شما به عنوان آخرین وارث غدیر و یگانه جانشین خدا در این عصر بیعت می‌کنم و عهد می‌بندم،

-    در راه شناخت و یاری و رضایت شما گام بردارم،

-    زینت شما باشم و خیر و خوبی و مهربانی را در جامعه ترویج دهم،

-    دوستانتان را دوست بدارم و از دشمنان‌تان دوری بجویم،

-    هر روز برای سلامتی و ظهورتان دعا کنم و صدقه دهم.

-    تلاش کنم آنهایی را که در ظلمت غیبت، صراط مستقیم را گم کرده‌اند، با پدر حقیقی‌شان آشنا کنم و دست‌شان را در دستان هدایتگر شما قرار دهم.

[1] "قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لِلْمُسْلِمِينَ عِيدٌ أَفْضَلُ مِنَ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى وَ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمِ عَرَفَةَ قَالَ فَقَالَ لِي نَعَمْ‏ أَفْضَلُهَا وَ أَعْظَمُهَا وَ أَشْرَفُهَا عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَةً وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ فِيهِ الدِّينَ وَ أَنْزَلَ عَلَى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ‏ لَكُمْ‏ دِينَكُمْ‏ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً (سوره مائده، آیه 3) قَالَ قُلْتُ وَ أَيُّ يَوْمٍ هُوَ قَالَ فَقَالَ لِي إِنَّ أَنْبِيَاءَ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَانُوا إِذَا أَرَادَ أَحَدُهُمْ أَنْ يَعْقِدَ الْوَصِيَّةَ وَ الْإِمَامَةَ مِنْ بَعْدِهِ‏ فَفَعَلَ ذَلِكَ‏ جَعَلُوا ذَلِكَ الْيَوْمَ عِيداً وَ إِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي نَصَبَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِيّاً لِلنَّاسِ عَلَماً وَ أُنْزِلَ فِيهِ مَا أُنْزِلَ وَ كَمَلَ فِيهِ الدِّينُ وَ تَمَّتْ فِيهِ النِّعْمَةُ عَلَى الْمُؤْمِنِين‏" یعنی: از امام صادق (ع) پرسیدم فدایت شوم؛ آیا مسلمانان عیدی بالاتر از عید فطر و قربان و جمعه و روز عرفه دارند؟ فرمودند بله؛ بالاترین و بزرگترین و شریف ترین اعیاد روزی است که خدا دین را در آن روز کامل گردانید و این آیه را بر پیامبرش محمد (ص) نازل فرمود: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ‏ لَكُمْ‏ دِينَكُمْ ...». سوال کردم آن چه روزی است؟ فرمود: انبیای بنی اسراییل وقتی جانشینی و امامت را به نفر بعد از خودشان واگذار می‌کردند، آن روز را عید قرار می‌دادند و این روز هم، روزی است که پیامبر (ص) علی (ع) را رهبر مردم قرار داد و آن آیات بر مردم نازل شد و در آن، دین کامل شد و نعمت بر مومنان تمام گشت: بحارالانوار، ج 37، ص 169 و 170.

[2] امام صادق ^{علیه السلام‌} می‌فرمایند: "وَ هُوَ عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ": بحارالانوار، ج 95، ص 303.

[3] "یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه": قرآن کریم، سوره مائده، آیه 67.

• < قبلی
• بعدی >