برنامه‌ی مناسبتیِ نوروز؛ ویژه‌ی 11 و 12 سال

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: کمک خواستن از امام در انجام تصمیم‌‌های خوب

با اهتمام: زهرا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

گروه سنی: 11 و 12 سال (پنجم و ششم ابتدایی)

1. متن محتوا با عنوان «بهترین تصمیم در سال جدید»

{هدف از این محتوا آن است که دانش آموزان مراجعه به امام زنده‌ی زمان شان را تمرین کنند. اگر مخاطبان کوچک ما از همین سن و سال یاد بگیرند که امام زمان شان زنده است، حرفهای شان را می‌شنود، بر حال و روزشان آگاه است؛ و آنها را حتی بیشتر از پدر و مادرشان دوست دارد، ارتباط قلبی و رابطه‌ی عاطفی عمیقی بین آنها و امام شان ایجاد می‌شود.

وظیفه‌ی ما مربیان این است که دست فرزندان امام زمان را در دستان مهربان پدرشان قرار دهیم و در این وانفسای غیبت، آنها را به دامان امن امام شان راهنمایی کنیم. کیست که دست فرزند را در دستان قدرتمند پدرش – آن هم آنچنان پدری – ببیند و بر فرزند طمع کند؟ همه‌ی فتنه‌ها و نقشه‌ها برای به دام انداختن فرزندان امام زمان از همان جایی آغاز می‌شود که فرزند دستش را از دستان پدر رها کند.

هنر ما مربیان باید این باشد که به هر بهانه ای مخاطبان خود را به سوی امام زنده‌ی زمان متوجه سازیم و محبت آن امام غریب را در دلهای کوچک شان عمیق و عمیق‌‌‌تر نماییم.}

خُب، دخترهای خوب من (پسرهای خوب من)؛ یک سال دیگر هم به سلامتی تمام شد. دیگر چیزی به شروع سال جدید نمانده است. دور و برتان را که نگاه کنید، می‌بینید همه دارند خود را برای ورود به سال جدید آماده می‌کنند. خیلی‌ها در حال خانه تکانی هستند و به سختی کار می‌کنند تا موقع تحویل سال، همه چیز تمیز و مرتب باشد. بعضی‌ها هم وسایل کهنه و قدیمی یا شکسته و به درد نخور را کنار می‌گذارند و یک وسیله‌ی نو جایش تهیه می‌کنند.

عده‌ای به این هم اکتفا نمی‌کنند و حتی به سراغ خودشان هم می‌روند و به قول معروف، خانه‌ی دل‌شان را هم می‌تکانند. یعنی اگر چیز بدی در دل‌شان است، سعی می‌کنند آن را از خود دور کنند و به جایش چیزهای خوب بگذارند. مثلا

-    بداخلاقی را از دل شان پاک کنند و سعی کنند با بقیه مهربان‌‌‌تر باشند.

-    یا اگر با کسی قهر هستند، می‌روند و آشتی می‌کنند تا با حال بهتری سال جدید را شروع کنند.

-    یا اگر عادت بدی دارند، به خودشان قول می‌دهند در سال جدید آن کار بد را تکرار نکنند.

-    یکی تصمیم می‌گیرد در سال جدید بهتر درس بخواند؛

-    یکی به خودش قول می‌دهد دیگر دروغ نگوید؛

-    یکی تصمیم می‌گیرد حالا که اتاقش را مرتب کرده، مراقب باشد دوباره به هم ریخته نشود و در سال جدید دوباره شلختگی سراغش نیاید؛

و خلاصه خیلی تصمیم‌‌های خوب دیگر ...

شما اگر بخواهید برای سال جدید یک تصمیم خوب بگیرید، از بین یک عالمه کار خوب، کدام‌ها را انتخاب می‌کنید؟

{مربی به بچه‌ها فرصت دهد تا پاسخ سوال را بدهند. این کار به دانش آموزان کمک می‌کند تا با صحبت‌‌های مربی ارتباط بیشتری برقرار کنند و برای قسمت بعدیِ بحث که موضوع مهمی را می‌خواهد تذکر دهد، آمادگی بیشتری داشته باشند.}

چه تصمیم‌‌های خوبی! امیدوارم همه‌‌‌‌تان در انجام این تصمیم‌ها موفق باشید.

اما بچه‌ها، من یک تصمیم خوب دیگر هم بلد هستم که اگر آن را انجام بدهید به بقیه‌ی کارهای خوبی که تصمیم گرفته بودید انجام دهید هم کمک می‌کند. یک تصمیم خیلی خیلی مهم. یک تصمیم بزرگ و با ارزش.

پس خوب گوش کنید تا برای‌‌‌‌تان بگویم.

ببینید دخترهای من (پسرهای خوبم)؛ من یک آقایی را می‌شناسم که خیلی خیلی مهربان است. الان که دم عید است و همه مشغول انجامِ کارهای خودشان هستند و وقت سر خاراندن هم ندارند، این آدم مهربان و دلسوز به جای اینکه همه اش به فکر خودش و کارهایش باشد، به فکر من و شما و بقیه است. خوشبختی و موفقیتِ ما او را خوشحال و مشکلات‌‌‌‌‌مان ناراحتش می‌کند.

او این روزها غصه‌ی بچه‌ها و آدم هایی را می‌خورد که برای عیدشان نه تنها لباس نو ندارند، بلکه یک غذای خوشمزه هم ندارند.

بعضی‌‌های شان حتی خانه‌ی درست و حسابی هم ندارند و مجبورند توی خرابه‌ها با چوب و چیزهای دیگری که از زباله‌ها پیدا می‌کنند، یک اتاقی برای خودشان بسازند و در آن زندگی کنند.

بعضی‌ها هم مریض هستند و نمی‌توانند از روزهای قشنگ عید و عید دیدنی رفتن و عیدی گرفتن لذت ببرند. آنها در بیمارستان تک و تنها درد می‌کشند و غصه می‌خورند.

بعضی‌ها هم به خاطر عده ای آدم زورگو و ظالم خانه و خانواده شان را در جنگ از دست داده اند و آواره شده اند.

این آدم خوب و دانایی که گفتم مُدام به فکر بقیه است، همه را مثل بچه‌‌های خودش دوست دارد. او مثل یک مادر مهربان، مثل یک پدر دلسوز از دردها و مشکلات ما، غمگین می‌شود. مگر یک مادر یا یک پدر می‌تواند ناراحتیِ بچه هایش را ببیند و بی تفاوت بماند؟ مگر می‌شود بچه‌ی آدم درد بکشد، آواره باشد، گرسنه باشد، ... اما آدم ناراحت نباشد؟

او همیشه برای تک تک ما دعا می‌کند. دعا می‌کند تا گرفتاری‌‌های‌‌‌‌‌مان برطرف شود و خوشبخت زندگی کنیم. و دعاهای او برای ما باعث می‌شود اتفاق‌‌های خوب در زندگی‌‌‌‌‌مان بیفتد.

چه کسی فهمید این آقای مهربان و دلسوز که ما را اینقدر دوست دارد کیست؟

آفرین!                امام زمان.                      امام زمان مهربان‌‌‌‌‌مان است که همیشه به فکر آرامش و خوشبختی تک تک ماست.

امام مهربان‌‌‌‌‌مان است که مثل یک مادر دلسوز مراقب‌‌‌‌‌مان است؛ مثل یک پدر با غیرت نگران‌‌‌‌‌مان است.

امام مهربان‌‌‌‌‌مان است که برای ما هر روز و هر شب دعا می‌کند تا مشکلات‌‌‌‌‌مان رفع شود و همه خوشحال و خوشبخت کنار هم زندگی کنیم.

بچه‌ها حضرت مهدی - یا همان امام زمان - پیشِ خدا خیلی عزیز است و به همین دلیل خدا دعاها و خواسته‌‌های ایشان را قبول می‌کند.

پس اگر امام زمان مثلا برای موفقیت من یا شما در تصمیم‌ها و کارهای‌‌‌‌‌مان دعا کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا خدا دعای امام زمان را رد می‌کند؟ البته که نه.

حالا که اینطور است، بیایید در این سال جدید کنار همه‌ی تصمیم‌‌های خوبی که می‌خواهیم بگیریم، یک تصمیم جدید و مهم هم بگیریم. آن هم این باشد که از این به بعد قبل از انجام هر کاری اول به امام زمان بگوییم تا کمک‌‌‌‌‌مان کند؛ تا برای‌‌‌‌‌مان دعا کند؛ تا راهنمایی‌‌‌‌‌مان کند. مثلا می‌خواهیم در سال جدید منظم‌‌‌تر شویم، یا مؤدب تر، یا درسخوان تر، یا هر تصمیم خوب و عاقلانه‌ی دیگر. اول به امام زمان بگوییم. با همین زبان فارسی که با هم صحبت می‌کنیم هم بگوییم. امام زمان، صدای ما را می‌شنود و برای خوشبختی و موفقیت ما دعا می‌کند. خدا هم دعای ایشان را زودتر از دعای هر کس دیگری قبول می‌کند.

چه خوب است که ما هم برای این امام مهربان دعا کنیم. برای سلامتی و ظهورش. برای خوشحال شدنش. خدا امام زمان را خیلی دوست دارد و خوشحال می‌شود وقتی ببیند ما هم امام خوب‌‌‌‌‌مان را دوست داریم و برایش دعا می‌کنیم. 

پس بیایید 2 تا کار بکنیم:

اول: سر سفره‌ی هفت سین، موقع سال تحویل، همان وقتی که همه دعاهای خوب، خوب برای هم می‌کنند، برای امام مهربان‌‌‌‌‌مان حضرت مهدی هم دعا کنیم. از خدا بخواهیم امام خوب‌‌‌‌‌مان سلامت باشند و زودتر ظهور کنند. که با آمدن امام، همه‌ی مشکلات و گرفتاری‌ها از بین می‌روند و هر روز برای ما آدم‌ها عید می‌شود.

دوم: تصمیم بگیریم در سال جدید قبل از انجام هر کار و تصمیمی از امام مهربان‌‌‌‌‌مان بخواهیم تا برای‌‌‌‌‌مان دعا کنند و کمک‌‌‌‌‌مان کنند تا آن کار را به بهترین شکل انجام دهیم. فرقی نمی‌کند کارمان کوچک باشد یا بزرگ؛ تصمیم‌‌‌‌‌مان مهم باشد یا معمولی. بگوییم «امام مهربانم؛ امروز می‌خواهم فلان کار را انجام دهم؛ کمکم کن تا در این کار موفق شوم».

{این کار علاوه بر اینکه دانش آموزان را به مراجعه و ارتباط با امام زنده‌ی زمان شان سوق می‌دهد، می‌تواند ابزاری برای جلوگیری از تصمیمات اشتباه شان هم شود. طبیعتا کسی از امام زمان در انجام کار غیر عقلانی و نادرست کمک نمی‌خواهد. به همین دلیل اگر کاری نادرست باشد، مخاطب وقتی می‌خواهد آن را با امام زمانش در میان بگذارد و برای انجامش از ایشان کمک بخواهد، متذکر می‌شود که تصمیمش اشتباه است و مورد رضایت خدا و فرستاده‌ی خدا نیست. شاید همین تلنگر او را از انجام آن تصمیم منصرف سازد.}

• < قبلی
• بعدی >