آن روزگاران خواهد آمد ...

نویسنده: آذر طاهری (کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید )

در اوج خاموشی و پژمردگی، طراوت و تازگی سر بر می آورد.

در لحظه ای خاص، زمستان پایان می پذیرد و هیچ کس و هیچ چیز را توان مقاومت با آن نیست.

در لحظه باشکوهی، تمام طبیعت، همگام و هم زمان، تولدی دوباره می یابد و رویشی نو آغاز می کند.

دگرگونی ای که هر ساله تکرار می شود و در هرتکرار، امیدی در ما زنده می شود.

امید به روزگارانی که ما نیز چونان طبیعت، همه با هم، همدل و هم زمان، مسیر کمال و وارستگی را باز شناسیم.

                                             روزگارانی که نه فقط طبیعت که هستی به کمال رسد.

این تحول هر ساله تکرار می شود تا یادمان نرود برای چه خلق شده ایم؛

                                                                                       تا یادمان نرود آن روزگاران خواهد آمد؛

و هیچ کس و هیچ چیز را یارای آن نیست که مانع آمدنش شود.

این نو شدن تکرار می شود تا این امید همچنان زنده بماند. امیدی که در اعماق وجود ما  ریشه دارد ...

قرنهاست که در این کره خاکی زندگی می کنیم؛

طبیعت را تسخیر کرده ایم، تمدنها به وجود آورده، سرزمین ها فتح کرده، پیشرفتها نموده ایم

و به بسیاری از آرزوهایمان دست یافته ایم ...

اما! آرزویی باقی مانده ...

آرزوی رسیدن به دنیایی به دور از هر گونه ظلم و بیداد و ستم؛ دنیایی عاری از حرص و جنگ و خونریزی.

آرزوی رسیدن به دنیایی سراسر عدالت و خوبی و خیرخواهی؛ دنیایی مملو از صلح و دوستی و همدلی.

قرنهاست برای رسیدن به سعادت و خوشبختی، آستین ها بالا زده، برنامه ریزی ها کرده و سعی ها نموده ایم

اما هر چه جلوتر رفته ایم، دورتر شده ایم.

ما آدمیان آنگاه طعم خوشبختی را خواهیم چشید که

همگان  به سعادت و خوشبختی برسیم؛ نه یک نفر، یک قوم، یک نژاد و یا یک ملت؛

خالق مان، ما را برای چشیدن سعادت و خوشبختی آفریده؛ برای رسیدن به کمال.

باید فقط بخواهیم. 

به ناتوانی خود اقرار کنیم؛ به اینکه بی هدایت و یاری معلم و راهنمایی الهی نمی توانیم.

باید کمک بخواهیم؛

بخواهیم که یاوری الهی و منجی ای آسمانی به یاری مان بیاید و دستمان بگیرد.

آمدن منجی الهی و رسیدن به چنین دنیایی را با تمام وجود آرزو کنیم.

امید و آرزویی که تحقق آن، وعده خدا به آدمیان است؛ وعده ای حتمی که تخلف ناپذیر است.

همه ادیان نوید آن روزگاران را داده اند و همه پیامبران الهی- مانند زرتشت (ع )، موسی (ع)، عیسی (ع) و محمد (ص) -  بشارت داده اند

منجی ای آسمانی خواهد آمد.

در لحظات با شکوه تحول طبیعت و رسیدن فصل رویش دوباره؛

بیاییم همدل و هم زمان برای آمدن منجی موعود دعا کنیم.

ما او را مهدی می نامیم. هدایت شدة هدایتگر؛ او که پیامبر آخرین نوید آمدنش را داده و او را به این نام خوانده

اما تو ای دوست و ای هم سفر، او را بخوان. به هر زبانی که می دانی، به هر صورتی که می خواهی و به هر نامی که می شناسی.

دعا  و خواست ما، همه با هم، اثر دارد.

آن روزگاران خواهد آمد ... 

به امید روزی که همه با هم، کمال هستی و کمال آدمی را توأمان به نظاره بنشینیم و جشن بگیریم.

• < قبلی
• بعدی >