دعای روز دوشنبه (1)؛ دعای 238 صحیفه سجادیه جامعه

• 
• 

   

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند که رحمتش فراگیر و مهربانی‌اش همیشگی است

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‏[1]

همۀ حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین، کسی را گواه نگرفت

وَ لَا اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ،

و در آفرینش جان‌داران، یاوری انتخاب نکرد.

لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّهِ، وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّهِ،

هیچ کس یا هیچ چیز در خدایی خداوند شریک نیست و در یکتایی‌اش کسی او را پشتیبانی نمی‌کند.

کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَهِ صِفَتِهِ، وَالْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ،[2]

زبان‌ها از بیان نهایت صفاتش ناتوانند و اندیشه‌ها از رسیدن به ژرفا و حقیقت شناخت او عاجزند.

وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَهُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ‏ وَانْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ،

و گردن‌کشان در برابر شکوهش فروتن‌ شده و چهره‌ها از ترسش خاضع گشته‌اند. هر بزرگی در برابر عظمتش تسلیم است.

فَلَکَ[3] الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً[4] وَ صَلَوَاتُهُ[5] عَلَى رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلَامُهُ دَائِماً سَرْمَداً.

حمد و سپاس پی در پی و هماهنگ و دنباله‌دار و استوار، تنها شایستۀ توست. و درود و سلام همیشگی و جاودان او بر پیامبرش باد.

اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلَاحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلَاحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً

خداوندا، آغاز امروزم را صلاح و خیر، میانه اش را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده.

وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ.

و پناه می برم به تو از روزی که آغاز آن ترس و وحشت، میانه‌اش ناشکیبایی و پایانش درد و رنج باشد.

 اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ.

خداوندا، من از تو آمرزش می خواهم برای هر نذری که کردم و به آن وفا نکردم، و هر وعده‌ای که دادم و به آن عمل نکردم، و هر پیمانی که بستم و آن را شکستم.

 وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِندِی[6] فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَهٍ مِنْ إِمَائِکَ

و از تو درخواست می کنم در مورد حقوق ضایع شدۀ بندگانت که بر عهدۀ من است. پس هر بنده‌ای از بندگانت، چه مرد و چه زن، که حقی بر گردن من دارد،

کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَهٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ

اعم از ظلمی که در حق او کرده‌ام، در جانش، یا آبرویش، یا مالش، یا خانواده و فرزندانش،

أَوْ غِیبَهٍ اغْتَبْتُهُ بِهَا، أَوْ تَحَامُلٌ[7] عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًى،

یا غیبتی که از او کرده‌ام، یا ستم و تحمیلی که بر او روا داشته‌ام، از روی میل یا هوس،

 أَوْ أَنَفَهٍ أَوْ حَمِیَّهٍ، أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّهٍ،

یا از روی تکبر و تعصب، یا ریا و خودنمایی، یا جانبداری کورکورانه،

غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً، وَحَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً، فَقَصُرَتْ یَدِی، وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ، وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ

غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده، و دست من به او نرسد و توانایی جبران و طلب بخشش و حلالیت از او را نداشته باشم،

فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَهٌ لِمَشِیَّتِهِ[8] وَ مُسْرِعَهٌ إِلَى إِرَادَتِهِ،

از تو می خواهم ای کسی که مالک همۀ نیازها هستی و همۀ حاجت‌ها به خواست و مشیت تو اجابت می‌شوند و به سرعت به سوی ارادۀ تو می‌شتابند،

 أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا[9] شِئْتَ، وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَهً

که بر محمد و آل محمد درود فرستی  و آن بنده را که بر او ستم کردم هرگونه که خواهى از من راضى گردانى، و از جانب خودت رحمتی به من ببخشی

 إِنَّهُ لَا تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَهُ، وَ لَا تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَهُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

زیرا آمرزش و بخشش از تو چیزی کم نمی‌کند و بخشش به تو زیانی نمی‌رساند، ای مهربان ترین مهربانان.

 اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ اثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ:[10]

خداوندا، در هر دوشنبه‌ دو نعمت از سوی خویش به من ارزانی دار:

 سَعَادَهً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ، وَ نِعْمَهً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ،

خوشبختى بندگی‌ات را در آغاز روز، و نعمت آمرزشت را در پایان آن،

یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ.‏

ای آنکه تنها محبوب تویی و کسی جز تو گناهان را نمی‌آمرزد.

 

   

 

   

 

  

 

---

 

[1] . الْأَرْضَ‏ وَ السَّمَاوَاتِ

[2] . وَانْحَسَـرَتِ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ

[3] . فَلَهُ

[4] . مُسْتَوْثِقاً

[5] . صَلَاتُهُ

[6] . حَمْلِ مَظَالِمِ الْعِبَادِ عَنَّا

[7] . تَحَامُلٍ

[8] . بِمَشِیَّتِهِ

[9] . بِمَ

[10] . نِعْمَتَیْنِ ثِنْتَیْنِ

• < قبلی
• بعدی >