برگرفته از: کتاب «پدر، پسر، روح القدس» [1]

گردآوری و تلخیص: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید )

«بولس سلامه» (1979-1902 م.)، از مشهورترین شاعران و ادبای کلاسیک لبنان است. این اندیشمند مسیحی در روستای بتدّین القیش (منطقة جزّین) در جنوب لبنان به دنیا آمد. سلامه صاحب آثاری چون «ملحمة الغدیر»(حماسه غدیر)، «مقتل امام حسین» و منظومه «علی و الحسین» است. در مجموع حدود 16 کتاب شعر و نثر از وی به یادگار مانده است. برخی دیگر از کتاب‌های او عبارتند از: «ملحمة عیدالریاض»، «خبز و ملح»، «حکایة عمر»، «مذکرّات جریح» و «مع المسیح».

شهرت ملحمه‌ی[2]  عربی با «بولس سلامه» آغاز شده است. او نخستین بار ترکیب و قالب حماسه‌سرایی برای روایت یک حادثه تاریخی را در ادبیات معاصر عربی عرضه کرد و با سرودن اثر مشهورش «ملحمة الغدیر»، نام خود را در عشق و ارادت به امیرمومنان جاودانه ساخت.

«بولس سلامه» که قصاید فراوانی در مدح اهل‌بیت محمد (ص) دارد، از عشق خود به علی (ع) چنین می‌نویسد:

« حق چنان در من مسیحی رعشه افکند که از شدت عشق او علوی به شمار می آیم. اگر چه علی پیامبر نبود، اما اخلاق نبوت داشت. ای آسمان شاهد باش و ای زمین اقرار کن که من علی را دوست دارم. مگویید که شیعیان کسانی هستند که هواداران علی هستند؛ زیرا در درون هر انسان با‌انصافی یک روح شیعی وجود دارد.»[3]

  او در یکی از اشعار خود می‌سراید:

« ای پیشوای سخن، نهج البلاغه تو دریایی است که در خود مرواریدهای ناب دارد و کلمات تو منبرها را زینت می‌دهد و برای عقل گنج‌های پر بها می‌آورد. نهج البلاغه تو همه ثروت‌های ادبی را گرد آورده و همه قاموس‌ها ریزه خوار تو هستند. روزگار می‌گذرد و کهنه می‌شود اما قلم‌هایی که از کاوش معدن کلماتت کلامی بنگارند ماندگار می‌شوند.»[4]